هنگام مطالعه درباره شنوایی سنجی، با مشاهده اصطلاحات ناآشنا یا تخصصی، درک مطالب کمی سخت خواهد شد. مطالعه این مطلب با معرفی اصطلاحات شنوایی سنجی و توضیح هر کدام به اختصار، به افزایش اطلاعات شما در این باره کمک خواهد کرد.

اصطلاحات پر کاربرد شنوایی سنجی

در ادامه با پرکاربردترین اصطلاحات شنوایی سنجی آشنا می شویم:

ABR: یک نوع تست برای بررسی پاسخ شنوایی از سوی مغز است. از ABR برای تست شنوایی نوزادان و کودکان، بیماران در حالت اغما و … استفاده می شود.
OAE: یک نوع آزمایش شنوایی است که برای بررسی عملکرد گوش داخلی به کار می رود. OAE بیشتر روی نوزادان و کودکان انجام می شود. چرا که برخی کودکان ممکن است به علت سن کمشان نتوانند به تست های شنوایی-رفتاری پاسخ مناسبی بدهند.
HZ: واحد فرکانس ( زیر و بمی صدا ) را با این علامت نشان میدهند.
DB: از این واحد برای اندازه گیری سطح صدا استفاده می شود.
PTA: آزمایش غربالگری کم شنوایی است که بر اساس صدای خالص انجام می شود. در PTA با ایجاد یک آستانه شنوایی، در صورت غیرطبیعی بودن نتایج؛ کم شنوایی فرد را تشخیص می دهند.
SA: شنوایی سنجی با استفاده از صدای گفتاری است که در این روش به جای اصوات خالص از صداهای گفتاری (کلمات) استفاده می شود .
SRT: این اصطلاح به معنی آستانه درک گفتار است. به بیانی دیگر، سطحی است که فرد بتواند نیمی از کلمات دو سیلابی (دو بخشی) را تکرار نماید. نمره طبیعی SRT در محدود 10 تا 25 قرار می گیرد.
SDS: برای توانایی تفکیک گفتار از این اصطلاح استفاده می شود. در واقع SDS، آزمونی است که با استفاده از یک لیست کلمات تک سیلابی و با شدت معادل 40 دسی بل انجام می شود. نتایج این آزمایش معمولا همزمان با تست SRT بررسی می شود.

اکنون شما عزیزان با اصطلاحات شنوایی سنجی آشنایی نسبی پیدا کرده اید. برای آگاهی بیشتر نسبت به مقوله شنیدن و شنوایی سنجی مطالعه مقالات زیر را به شما پیشنهاد می دهیم:

[ نوشته پیشنهادی : مشاهده لیست کلینیک های شنوایی شناسی سراسر کشور ]

منابع:

شنوایی‌سنجی، ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد