درمان بال بال زدن کودک یکی از دغدغههای مهمی است که بسیاری از والدین با آن مواجه میشوند. در طول تجربه کاریام در کلینیک باران، بارها شاهد نگرانی عمیق والدینی بودهام که نمیدانند چرا فرزندشان این رفتار را انجام میدهد و چگونه باید با آن برخورد کنند.
بال بال زدن، که در علم کاردرمانی به آن “استیمینگ” (Stimming) یا حرکات تکراری خودتحریکی گفته میشود، در بسیاری از کودکان، بهویژه کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم یا مشکلات پردازش حسی دیده میشود. این حرکات راهی برای تنظیم دنیای حسی، تخلیه انرژی، بیان هیجان (چه مثبت و چه منفی) یا حتی ارتباط برقرار کردن هستند.
درمان بال بال زدن کودک شامل پنج رویکرد اصلی است: درک علت و واکنش مناسب، کاردرمانی حسی تخصصی، تنظیم محیط و کاهش محرکهای آزاردهنده، آموزش مهارتهای جایگزین و ارتباطی، و تشخیص بهموقع نیاز به مداخله تخصصی. در این مقاله به همه این موارد پرداخته ایم.
اجازه بدهید ابتدا تجربهای واقعی از کلینیک باران برایتان تعریف کنم. مادری با نگرانی شدید، پسر ۴ سالهاش را به کلینیک آورد. او میگفت: “هر وقت هیجانزده میشود یا تلویزیون میبیند، شروع به بال بال زدن میکند. همه اطرافیان میگویند این نشانه اوتیسم است و باید جلویش را بگیرم…” این مادر، مثل بسیاری از شما، نیاز داشت بداند که اولین قدم، درک این رفتار است، نه سرکوب آن.
مطلب مفید: بال بال زدن کودک نشانه چیست؟
در این راهنمای جامع، به شما کمک میکنیم تا:
- علت بال بال زدن کودک خود را بهتر درک کنید و واکنش مناسبی نشان دهید.
- با نقش کلیدی کاردرمانی حسی در درمان بال بال زدن کودک آشنا شوید.
- یاد بگیرید چگونه با تنظیم محیط، به درمان بال بال زدن کودک کمک کنید.
- روشهای آموزش مهارتهای جایگزین و ارتباطی مؤثر برای درمان بال بال زدن کودک را بیاموزید.
- تشخیص دهید چه زمانی بال بال زدن طبیعی است و چه زمانی نیاز به پیگیری تخصصی دارد.
درک علت و واکنش اولیه، گام نخست در درمان بال بال زدن کودک است
فهرست عناوین این نوشته
- درک علت و واکنش اولیه، گام نخست در درمان بال بال زدن کودک است
- کاردرمانی حسی (Sensory Integration): راهکاری کلیدی برای درمان بال بال زدن کودک
- تنظیم محیط و کاهش محرکها: روشی موثر در درمان بال بال زدن کودک
- آموزش مهارتهای جایگزین و ارتباطی: استراتژی مهم در درمان بال بال زدن کودک
- چه زمانی بال بال زدن کودک طبیعی است و چه زمانی نیاز به درمان دارد؟
- منابع معتبر:
چرا کودک من بال بال میزند؟ شناسایی محرکها و کارکرد رفتار
درمان بال بال زدن کودک ابتدا نیازمند درک دقیق علت آن است. در کلینیک باران، همیشه به والدین میگویم: “مانند یک کارآگاه عمل کنید!” هر رفتاری پیامی دارد و ما باید این پیام را کشف کنیم.
بال بال زدن میتواند دلایل متعددی داشته باشد:
- نیاز به تحریک حسی (Sensory Seeking): برخی کودکان برای دریافت ورودیهای حسی که بدنشان نیاز دارد، دست به این کار میزنند. مثل پسربچهای در کلینیک باران که هر زمان هیجانزده میشد، بال بال میزد تا حس تعادل و حرکت را بیشتر تجربه کند.
- فرار از تحریک حسی زیاد (Sensory Avoiding): گاهی بال بال زدن راهی برای مقابله با محرکهای محیطی آزاردهنده است. دختر ۶ سالهای که با هر صدای بلند در مهمانیهای خانوادگی، شروع به بال بال زدن میکرد تا توجهش را از آن صداها دور کند.
- بیان هیجان: شادی شدید، اضطراب یا استرس میتواند باعث بال بال زدن شود.
- راهی برای تمرکز: برخی کودکان برای حفظ تمرکز روی تکلیفی دشوار، بال بال میزنند.
مطلب پیشنهادی: علائم هشدار دهنده اوتیسم
برای شناسایی علت بال بال زدن کودکتان، به این سؤالات توجه کنید:
- چه زمانی رخ میدهد؟ صبحها، عصرها، هنگام خستگی؟
- کجا بیشتر اتفاق میافتد؟ مهدکودک، خانه، فضاهای شلوغ؟
- قبل از آن چه اتفاقی افتاده؟ صدای بلند، درخواست انجام تکلیف، هیجان؟
- بعد از آن چه میشود؟ آرام میشود، تمرکز میکند، ادامه میدهد؟
واکنش صحیح والدین: چگونه به بال بال زدن کودک پاسخ دهیم (و چگونه پاسخ ندهیم!)
درمان بال بال زدن کودک با واکنش صحیح شما شروع میشود. اولین توصیه من به عنوان کاردرمانگر کلینیک باران این است: هرگز کودک را به خاطر بال بال زدن تنبیه یا مسخره نکنید. در تمام سالهای کاریام، دیدهام والدینی که با گفتن “دستهایت را بیار پایین” یا گرفتن فیزیکی دستهای کودک، سعی در توقف این رفتار داشتهاند، نه تنها موفق نبودهاند بلکه اغلب باعث افزایش اضطراب و تشدید رفتار شدهاند.
به جای سرکوب، سعی کنید:
- آرام بمانید و رفتار را مشاهده کنید (طبق نکاتی که بالاتر گفتیم).
- اگر رفتار خطرناک نیست و مانع فعالیتهای ضروری نمیشود، میتوانید آن را نادیده بگیرید.
- اگر نیاز به مداخله است، به جای گفتن “بال بال نزن”، حواس کودک را به فعالیت دیگری جلب کنید: “بیا این بازی جدید را ببین” یا “میخواهی با هم بپریم؟”
کاردرمانی حسی (Sensory Integration): راهکاری کلیدی برای درمان بال بال زدن کودک
کاردرمانی حسی چیست و چگونه به درمان بال بال زدن کودک کمک میکند؟
درمان بال بال زدن کودک در بسیاری موارد نیازمند مداخله تخصصی کاردرمانی حسی است. سیستم حسی ما فراتر از پنج حس معروف است. ما دارای سیستمهای حسی مهم دیگری هستیم:
- حس وستیبولار (مسئول تعادل و درک حرکت)
- حس عمقی (درک موقعیت بدن و مفاصل)
- حس لامسه (درک لمس و تماس)
وقتی در پردازش این حسها مشکلی وجود دارد، کودک ممکن است برای تنظیم خود، به رفتارهایی مثل بال بال زدن روی بیاورد.
در کلینیک باران، کاردرمانگران متخصص با ارزیابیهای دقیق، پروفایل حسی منحصربهفرد هر کودک را شناسایی کرده و برنامه درمانی خاصی را طراحی میکنند. به یاد دارم پسر ۵ سالهای که مرتب بال بال میزد؛ ارزیابیها نشان داد او به دنبال تحریک سیستم وستیبولار (تعادلی) است. با طراحی فعالیتهای مناسب برای پاسخ به این نیاز، بال بال زدنهای او به تدریج کاهش یافت.
نمونه فعالیتهای کاردرمانی حسی برای کمک به درمان بال بال زدن کودک
نوع فعالیت | نمونهها | کارکرد |
---|---|---|
فعالیتهای وستیبولار | تاب خوردن، چرخیدن کنترلشده، سرسره، الاکلنگ | تنظیم سیستم تعادلی و کاهش نیاز به حرکات تکراری |
فعالیتهای حس عمقی | فشار عمیق، بغل کردن محکم، هل دادن اشیاء سنگین، حمل کیسههای سنگین در بازی | آرامش بخشی و افزایش آگاهی بدنی |
فعالیتهای لمسی | بازی با خمیر، ماسهبازی، لمس بافتهای مختلف | تنظیم حساسیتهای لمسی و کاهش بدتنظیمی حسی |
در کلینیک باران، از وسایل تخصصی متنوعی برای درمان بال بال زدن کودک استفاده میکنیم:
- پتوی سنگین: که حس عمقی آرامشبخشی را فراهم میکند
- جلیقه وزنی: که میتواند حین فعالیتهای روزمره پوشیده شود
- تابهای درمانی: برای تحریک سیستم وستیبولار
نکته مهم: استفاده از وسایلی مانند جلیقه وزنی یا پتوی سنگین باید حتماً با تجویز و نظارت کاردرمانگر انجام شود. استفاده نادرست میتواند خطرآفرین باشد.
یکی از مهمترین دستاوردهای کاردرمانی، طراحی “رژیم حسی” (Sensory Diet) متناسب با نیاز هر کودک است. این برنامه شامل مجموعهای از فعالیتهای حسی-حرکتی است که باید در خانه و مدرسه انجام شود تا سیستم عصبی کودک در تعادل بماند.
تنظیم محیط و کاهش محرکها: روشی موثر در درمان بال بال زدن کودک
شناسایی و کاهش محرکهای محیطی تشدید کننده بال بال زدن
درمان بال بال زدن کودک با اصلاح محیط زندگی او ارتباط مستقیم دارد. بسیاری از کودکانی که به کلینیک باران مراجعه میکنند، در محیطهای پر محرک دچار تحریکپذیری و افزایش رفتارهای تکراری میشوند. موارد زیر را امتحان کنید:
- کاهش سر و صدای اضافی: تلویزیون، رادیو و دستگاههای صوتی را کمصداتر کنید. یادم میآید کودکی که با کاهش صدای تلویزیون در خانه، بال بال زدنهایش به نصف کاهش یافت!
- استفاده از نور ملایم: نور فلورسنت که چشمکهای نامحسوس دارد، میتواند بسیار آزاردهنده باشد. از نور طبیعی یا لامپهای LED با نور گرم استفاده کنید.
- پرهیز از مکانهای خیلی شلوغ: اگر باید به مکان شلوغی بروید، از قبل کودک را آماده کنید: “ما به فروشگاه میرویم که شلوغ است، اما فقط ۱۵ دقیقه آنجا میمانیم.”
- ایجاد یک “گوشه امن”: فضایی آرام در خانه ایجاد کنید که کودک بتواند هنگام احساس فشار به آنجا برود. میتواند یک چادر کوچک، فضای زیر میز با بالش و پتو، یا حتی یک کمد بزرگ دنج باشد.
- استفاده از برنامههای تصویری: برنامه روزانه را با تصاویر نشان دهید تا قابل پیشبینیتر شود و اضطراب کاهش یابد.
فراهم کردن فرصتهای مناسب برای دریافت ورودی حسی مورد نیاز
درمان بال بال زدن کودک گاهی به معنای فراهم کردن فرصتهایی برای ارضای نیازهای حسی به روشی مناسبتر است. در کلینیک باران، ما این استراتژی را “جایگزینی مثبت” مینامیم.
اختصاص زمانهای مشخص در روز برای فعالیتهای حسی پرتحرک بسیار کمککننده است. مثلاً میتوانید:
- ۱۰ دقیقه صبح و ۱۰ دقیقه عصر زمان بگذارید تا کودک روی ترامپولین کوچک بپرد.
- قبل از نشستن برای انجام تکالیف، ۵ دقیقه دویدن در حیاط یا پریدن در اتاق را تشویق کنید.
فراهم کردن اسباببازیهای حسی مناسب نیز میتواند کمککننده باشد:
- توپهای استرس برای فشردن هنگام اضطراب
- فیجت (اسباببازیهای دستی) که میتوان چرخاند یا فشار داد
- بافتهای مختلف برای لمس کردن
تجربهای از کلینیک باران: دختر ۸ سالهای که در کلاس مدام بال بال میزد، با داشتن یک کش نرم دور مچ دستش که میتوانست با آن بازی کند، توانست تمرکز بیشتری داشته باشد و بال بال زدنهایش کاهش یافت.
استفاده از “وقفههای حرکتی” (Movement Breaks) در طول انجام تکالیف یا فعالیتهای نشسته بسیار مؤثر است. هر ۲۰ دقیقه، ۲ دقیقه استراحت حرکتی (پریدن، دویدن درجا، کششی) به کودک بدهید.
آموزش مهارتهای جایگزین و ارتباطی: استراتژی مهم در درمان بال بال زدن کودک
چگونه رفتارهای جایگزین مناسب را شناسایی و آموزش دهیم؟
درمان بال بال زدن کودک نیازمند آموزش راههای جایگزین برای بیان نیازها و احساسات است. در کلینیک باران، ما با توجه به کارکرد بال بال زدن، رفتارهای جایگزین را آموزش میدهیم:
- اگر برای بیان شادی است:
- آموزش کف زدن یا بالا پریدن کنترلشده
- استفاده از کلمات یا عبارات (“خیلی خوشحالم!” “هورا!”)
- نشان دادن با حرکات صورت (لبخند بزرگ، چشمهای گشاد)
- اگر برای بیان اضطراب است:
- آموزش نفس عمیق (۴ ثانیه دم، ۴ ثانیه نگه داشتن، ۴ ثانیه بازدم)
- درخواست کمک با جملهای ساده: “نیاز به کمک دارم” یا “استراحت میخواهم”
- استفاده از کارتهای تصویری احساسات برای بیان حالت درونی
- اگر برای نیاز حسی است:
- آموزش درخواست برای فعالیت حسی خاص: “تاب میخواهم” یا “فشار میخواهم”
- استفاده از ابزارهای حسی مناسب (فیجت، توپ استرس) به جای بال بال زدن
تقویت مثبت برای رفتارهای جایگزین بسیار مهم است. هر بار که کودک از روش جدید استفاده میکند، او را تحسین کنید: “آفرین که گفتی خوشحالی، به جای بال بال زدن!”

تقویت مهارتهای ارتباطی برای کاهش نیاز به بال بال زدن
درمان بال بال زدن کودک گاهی مستلزم تقویت مهارتهای ارتباطی است. در تجربه من در کلینیک باران، بسیاری از کودکان دچار این رفتار، در بیان نیازها و احساسات خود مشکل داشتهاند.
گفتاردرمانی نقش مهمی در این زمینه ایفا میکند. یک گفتاردرمانگر متخصص میتواند:
- مهارتهای زبانی کودک را تقویت کند
- به او کمک کند احساسات و نیازهایش را کلامی کند
- مهارتهای آغاز گفتگو و درخواست کردن را آموزش دهد
در مواردی که کودک با چالشهای جدی ارتباطی روبروست، استفاده از روشهای ارتباط جایگزین و کمکی (AAC) میتواند بسیار مؤثر باشد:
- سیستم مبادله تصویر (PECS) که در آن کودک با استفاده از کارتهای تصویری، خواستههایش را بیان میکند
- برنامههای تبلت یا گوشی که به کودک امکان برقراری ارتباط را میدهند
یکی از موفقیتهای بزرگ ما در کلینیک باران، پسر ۶ سالهای بود که مدام بال بال میزد. پس از آموزش PECS، او یاد گرفت به جای بال بال زدن، کارت “من نیاز به استراحت دارم” را نشان دهد. این پیشرفت چشمگیری در کنترل رفتارش ایجاد کرد.
چه زمانی بال بال زدن کودک طبیعی است و چه زمانی نیاز به درمان دارد؟
تفاوت بال بال زدن طبیعی در سنین پایین و بال بال زدن نیازمند توجه
درمان بال بال زدن کودک همیشه ضروری نیست. برخی رفتارهای حرکتی تکراری در کودکان خردسال کاملاً طبیعی است. مثلاً، کودک ۲-۳ ساله که از شادی میپرد و دستهایش را تکان میدهد.
اما چه عواملی نشان میدهد که بال بال زدن نیازمند توجه و مداخله است؟
- شدت و فرکانس بالا: اگر کودک بخش زیادی از روز را مشغول بال بال زدن است.
- تداخل با زندگی روزمره: اگر این رفتار مانع یادگیری، بازی یا فعالیتهای روزمره میشود.
- ادامه یافتن با افزایش سن: اگر رفتار بعد از ۵-۶ سالگی همچنان ادامه دارد یا حتی شدیدتر میشود.
- همراهی با سایر علائم: اگر با تأخیر کلامی، مشکلات ارتباطی، یا دیگر رفتارهای کلیشهای همراه است.
- آسیبرسانی: در موارد نادر، اگر باعث آسیب به خود یا دیگران میشود.
تجربهای از کلینیک باران: پسر ۴ سالهای که گاهی هنگام هیجان دستهایش را تکان میداد، اما هیچ مشکل دیگری نداشت و در سایر مهارتها پیشرفت طبیعی داشت. به والدینش اطمینان دادیم که این رفتار طبیعی است و نیازی به مداخله ندارد.
چه زمانی و به چه متخصصانی برای درمان بال بال زدن کودک مراجعه کنیم؟
اگر نگران بال بال زدن فرزندتان هستید، این مسیر را پیشنهاد میکنم:
- متخصص اطفال یا فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان: اولین قدم، مراجعه به پزشک برای بررسی کلی و رد کردن مشکلات پزشکی است.
- کاردرمانگر (OT): متخصص اصلی برای ارزیابی و درمان مشکلات پردازش حسی. در کلینیک باران، کاردرمانگران ما با استفاده از ابزارهای استاندارد، پروفایل حسی کودک را بررسی کرده و راهکارهای عملی ارائه میدهند.
- گفتاردرمانگر (SLP): در صورت وجود مشکلات ارتباطی، گفتاردرمانگر میتواند مهارتهای ارتباطی کودک را تقویت کند و راهکارهای ارتباطی جایگزین آموزش دهد.
- روانشناس کودک: برای ارزیابیهای تشخیصی (مانند اوتیسم) و ارائه راهکارهای رفتاری.
در کلینیک باران، ما به رویکرد تیمی اعتقاد داریم. یعنی متخصصان مختلف (گفتاردرمانی با کاردرمانی) با همکاری یکدیگر، برنامهای جامع برای درمان بال بال زدن کودک و سایر چالشها طراحی میکنند.
اهمیت مداخله زودهنگام: تجربه من در کلینیک باران نشان میدهد که هرچه زودتر مداخلات تخصصی آغاز شود، نتایج بهتری حاصل میشود. اگر نگران هستید، صبر نکنید – مشاوره گرفتن، حتی اگر مشکلی نباشد، بهتر از تأخیر در درمان است.
منابع معتبر:
- Strategies to Replace Hand Flapping:
این مقاله راهکارهایی را برای کاهش بال بال زدن دست در محیطهای مختلف (خانه، مدرسه و مراکز درمانی) ارائه میدهد. https://www.nspt4kids.com/healthtopics-and-conditions-database/autism-spectrum-disorder/strategies-to-replace-hand-flapping (Treatment for Hand Flapping) - Hand Flapping & Autism: Causes & Treatment:
این مقاله به بررسی علل و درمان بال بال زدن دست در کودکان مبتلا به اوتیسم میپردازد و راهکارهایی مانند فراهم کردن فرصتهای حسی دیگر، ایجاد محیط حمایتی و تقویت مهارتهای اجتماعی را پیشنهاد میکند. https://heartlinksaba.com/hand-flapping-in-children-with-autism/ (Treatment for Hand Flapping)