سکته مغزی

سکته مغزی    را می‌توان به زبان ساده به قطع ناگهانی جریان خون در بخشی از مغز تشبیه کرد. تصور کنید که آب رسانی به یک باغچه ناگهان قطع شود – گیاهان آن باغچه به سرعت پژمرده می‌شوند. در مغز هم وقتی خون‌رسانی قطع می‌شود، سلول‌های عصبی که اکسیژن و مواد غذایی به آنها نمی‌رسد، شروع به آسیب دیدن می‌کنند و این آسیب می‌تواند دائمی باشد.

در طول سال‌ها کار با بیماران مختلف، متوجه شده‌ام که متأسفانه بسیاری از مردم نشانه‌های هشداردهنده سکته مغزی را جدی نمی‌گیرند. نشانه‌های اصلی شامل کج شدن ناگهانی یک طرف صورت، ضعف یا بی‌حسی در یک طرف بدن، اختلال در صحبت کردن یا درک گفتار دیگران، تاری دید ناگهانی و سردرد بسیار شدید است. این علائم معمولاً مثل رعد و برق، ناگهانی ظاهر می‌شوند.

آنچه مرا در کار با بیماران سکته مغزی بسیار نگران می‌کند، عوارض جدی این بیماری است. عوارضی مانند فلج یک طرف بدن، از دست دادن توانایی صحبت کردن، اختلال در بلع غذا و مایعات، مشکلات حافظه و تمرکز، و حتی تغییرات شخصیتی. خوشبختانه، درمان‌های مؤثری وجود دارد که شامل دارودرمانی، جراحی در موارد خاص، و مهم‌تر از همه، توانبخشی جامع است که شامل کاردرمانی، فیزیوتراپی و گفتاردرمانی می‌شود.

بی‌توجهی به علائم سکته مغزی و تأخیر در درمان می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. به عنوان یک متخصص توانبخشی، بارها دیده‌ام که تفاوت چند ساعت در شروع درمان می‌تواند سرنوشت یک بیمار را کاملاً تغییر دهد. پس اگر خودتان یا عزیزانتان با هر یک از این علائم مواجه شدید، حتی یک لحظه تردید نکنید و فوراً با اورژانس تماس بگیرید. به یاد داشته باشید که در مورد سکته مغزی، “زمان مغز است” و هر دقیقه اهمیت حیاتی دارد.

 تجربه واقعی یک خانواده در مواجهه با سکته مغزی

خانم مهرانی، مادر ۶۰ ساله مینا، شبی با سردرد شدید به خواب رفت. صبح روز بعد، وقتی مینا برای صبحانه به اتاق مادرش رفت، متوجه شد که مادر به سختی از خواب بیدار می‌شود و نمی‌تواند درست صحبت کند. کلمات نامفهوم از دهانش خارج می‌شد و یک طرف صورتش کمی کج شده بود. مینا که قبلاً درباره علائم سکته مغزی مطالعه کرده بود، بلافاصله با اورژانس تماس گرفت.

در بیمارستان، پس از انجام سی‌تی‌اسکن و آزمایشات لازم، پزشکان تشخیص سکته مغزی ایسکمیک دادند. خوشبختانه، به دلیل اقدام سریع مینا، مادرش در “پنجره طلایی” درمان قرار گرفت و داروهای ضد لخته تجویز شد. پس از یک هفته بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و سپس بخش نورولوژی، خانم مهرانی با مشکلات گفتاری (آفازی) و ضعف جزئی در سمت راست بدن مرخص شد.

پس از ترخیص، خانم مهرانی و دخترش به کلینیک گفتاردرمانی مراجعه کردند. در طول شش ماه جلسات منظم گفتاردرمانی، تمرینات متنوعی از جمله تمرینات تقویت عضلات گفتاری، بازیابی کلمات، و درک و بیان جملات انجام شد. نکته مهمی که گفتاردرمانگر همیشه تأکید می‌کرد این بود که “توانبخشی موفق نیازمند تمرین مداوم در منزل است.” همین پشتکار خانم مهرانی و حمایت خانواده‌اش باعث شد که امروز او بتواند تقریباً مانند قبل صحبت کند و به زندگی عادی برگردد.

توصیه می‌کنم تا انتهای مقاله همراه ما باشید تا با جزئیات بیشتری از روند درمان و توانبخشی سکته مغزی آشنا شوید.

لیست مقالات  سکته مغزی:

لیست مقالات مرتبط با  سکته مغزی  را در پایین مشاهده می‌کنید:

 

مشاهده مقالات بیشتر

تجربه مراجعان دارای سکته مغزی 

تجربه اول: اهمیت فیزیوتراپی در بهبود پس از سکته مغزی

من محمد هستم، ۵۸ ساله. حدود یک سال پیش بود که سکته مغزی کردم. یادمه اون روز صبح وقتی می‌خواستم از خواب بلند شم، احساس کردم سمت چپ بدنم سنگین شده و نمی‌تونم درست حرکت کنم. خانومم سریع منو رسوند بیمارستان و خدا رو شکر به موقع رسیدیم. بعد از دو هفته بستری، وقتی مرخص شدم، پای چپم خیلی ضعیف شده بود و نمی‌تونستم درست راه برم.

فیزیوتراپم، خانم دکتر سعیدی، از همون روز اول یه برنامه جامع برام نوشت. می‌گفت “آقای محمدی، موفقیت درمان شما ۲۰ درصد به جلسات فیزیوتراپی و ۸۰ درصد به تمرینات خونه بستگی داره.” راست می‌گفت. هر روز صبح و عصر، با کمک همسرم تمرینات کششی و تقویتی رو انجام می‌دادم. دخترم برام یه دفترچه درست کرده بود که همه تمرینات با عکس توش بود و هر روز پیشرفتم رو توش می‌نوشتیم.

الان بعد از یک سال، می‌تونم بدون عصا راه برم و حتی آروم آروم پله‌ها رو بالا و پایین برم. یه نکته مهم که می‌خوام به همه بگم اینه که هیچوقت نا امید نشید. حتی روزهایی که حس می‌کردم پیشرفتی ندارم، باز هم به تمریناتم ادامه می‌دادم. یادمه فیزیوتراپم می‌گفت “بهبودی مثل یه ماراتن می‌مونه، نه دوی سرعت” و واقعاً همینطور بود.

تجربه دوم: نقش کاردرمانی در بازگشت به زندگی عادی

سلام، من زهرا هستم، ۶۵ ساله. شش ماه پیش سکته مغزی کردم و سمت راست بدنم درگیر شد. سخت‌ترین قسمت ماجرا این بود که نمی‌تونستم کارهای روزمره‌م رو انجام بدم. غذا خوردن، لباس پوشیدن، حتی مسواک زدن، همه برام مثل یه کوه بلند شده بود.

کاردرمانگرم، آقای احمدی، از همون اول بهم گفت “هدف ما اینه که شما دوباره مستقل بشید.” برام جالب بود که چطور کارهای ساده روزمره رو به تمرینات کوچیک‌تر تقسیم می‌کرد. مثلاً برای لباس پوشیدن، اول تمرین می‌کردیم که چطور دکمه‌ها رو با دست راست ببندم. خانواده‌ام یاد گرفته بودند که نباید همه کارها رو برام انجام بدن، بلکه باید صبور باشن و بذارن خودم تلاش کنم.

یه نکته مهمی که یاد گرفتم این بود که محیط خونه رو می‌شه طوری تغییر داد که زندگی راحت‌تر بشه. کاردرمانگرم پیشنهاد داد وسایلی که زیاد استفاده می‌کنم رو در دسترس بذاریم و از ابزارهای کمکی مثل قاشق با دسته بزرگ‌تر استفاده کنیم. الان خیلی از کارهام رو می‌تونم مستقل انجام بدم و این حس استقلال، بزرگترین دستاورد کاردرمانیه. به همه توصیه می‌کنم که حتماً به توصیه‌های کاردرمانگرشون گوش کنن و تغییرات لازم رو در خونه ایجاد کنن.

وبسایت‌های مفید

  1. برای کسب اطلاعات بیشتر و معتبر درباره سکته مغزی، وب‌سایت‌های زیر می‌توانند بسیار مفید باشند:

    1. www.stroke.org – انجمن سکته مغزی آمریکا منبعی جامع برای بیماران و خانواده‌ها با اطلاعات به‌روز، منابع آموزشی و راهنمای مراقبت در منزل

    2. www.strokeassociation.org – انجمن قلب آمریکا، بخش سکته مغزی ارائه اطلاعات تخصصی درباره پیشگیری، درمان و توانبخشی سکته مغزی به زبان ساده

    3. www.ninds.nih.gov/stroke – موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی پایگاه داده‌ای غنی از تحقیقات علمی، مقالات و راهنماهای درمانی با تمرکز بر جدیدترین پیشرفت‌های پزشکی

    4. www.strokefoundation.org.uk – بنیاد سکته مغزی بریتانیا منبعی کاربردی برای خانواده‌ها با تمرکز بر راهکارهای عملی مراقبت در منزل و حمایت از بیماران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *